Samotnie przez życie- recenzja książki pt."Wilcze Dziecko"

Witam!

   Życie powojennej sieroty jest niczym powolna agonia- stopniowo uchodzi z ciebie chęć do życia i stajesz się tylko niechcianym ciężarem. Liesabeth Otto - Niemka pochodząca z Prus Wschodnich - przekonała się o tym na własnej skórze. Pragnę przybliżyć wam nieco postać tej niezwykłej kobiety, której historia przedstawiona została w książce pt."Wilcze Dziecko". Zapraszam!

Polska wersja okładki książki

Informacje ogólne

Oryginalny tytuł: Wolfskind

Tłumaczenie: Urszula Szymanderska

Wydawca: Świat Książki

Ilość stron: 304

Rok wydania: 2012

   Liesabeth przyszła na świat w 1937 roku. Kiedy była małym dzieckiem wybuchła II wojna światowa. Ojciec dziewczynki wyruszył na front zachodni, by pomóc jako sanitariusz. Mężczyzna opuścił nie tylko żonę i kilkuletnią córeczkę ale i dwójkę dzieci z poprzedniego małżeństwa. 

   Wybuch wojny zapoczątkował całą lawinę tragedii, która w krótkim czasie całkowicie pochłonęła Liesabeth i jej rodzinę. Armia Czerwona zajęła w 1945 roku zamieszkiwane przez dziewczynkę tereny, w tym jej rodzinną Welawę. Rozpoczęły się prześladowania Niemców, ciągłe ukrywanie się przed Rosjanami oraz klęska głodu. To właśnie za jej sprawą, mama Liesabeth zmarła w 1945 roku. Rodzeństwo trafiło jakiś czas później do ubogiego domu, gdzie z trudem wiązali koniec z końcem. 

   Pewnego dnia, przebywając na miastowym dworcu, Liesabeth ukryła się w jednym z wagonów pociągu ze strachu przed zawiadowcą. Jak się później okazało, udało jej się dotrzeć owym pociągiem aż na Litwę. To właśnie w tamtym momencie Liesabeth narodziła się jako "wilcze dziecko"- niechciana i bezdomna sierota.  

   Historia Liesabeth nigdy nie była przesycona szczęściem, nie mówiąc już o radosnych wspomnieniach z dzieciństwa. W swoim pełnym cierpienia życiu kilkakrotnie przekonała się, czym jest ciężka praca w łagrze oraz jak czuje się samotna matka. 

   Pomimo wszelkich krzywd jakich doznała w swoim życiu, Liesabeth ciągle stara się iść naprzód i nigdy nie wątpić w swoją siłę. Podczas samotnej wędrówki przez świat, udało jej się odnaleźć Boga oraz powierzyć mu swe istnienie. 

   Opowieść o życiu Liesabeth zyskała znacznie większy rozgłos w Niemczech, bowiem Ingeborg Jacobs (autorka biografii Liesabeth) udało się nakręcić o niej film pt,"Żelazna Maria". Liesabeth nie jest jedynym "wilczym dzieckiem" na tym świecie- po wojnie było ich całe mnóstwo i tylko nielicznym udało się wówczas zostać adoptowanym przez jakąś rodzinę. 

   Liesabeth podczas swojej podróży wielokrotnie była szykanowana i nienawidzona za swoje niemieckie pochodzenie. Nic dziwnego- Rosjanie przez bardzo długi czas szerzyli propagandę na temat okrucieństwa Niemców. Dodatkowo, postać Hitlera na dobre zapadła im w pamięci. 

Jedno ze zdjęć z albumu Liesabeth

   Książka pt."Wilcze Dziecko" prócz życiorysu Liesabeth, zawiera także kilka słów od autorki oraz wiele interesujących zdjęć. Czytając tę książkę można w pewnym stopniu poszerzyć swoje horyzonty jeżeli chodzi o powojenną historię europejskich państw, zwłaszcza Litwy i ZSRR. 

   Zapoznając się z historią Liesabeth Otto, niemal cały czas w myślach krążyło mi jedno zdanie: "Boże, dziękuję ci, że moje życie wygląda zupełnie inaczej!". Nie wiem, czy byłabym w stanie przetrwać piekło, przez które przeszła ta kobieta. Nie wiem, czy po tylu nieszczęściach nadal wierzyłabym, że na tym świecie istnieją Bóg i sprawiedliwość. To właśnie takie historie pokazują, że zawsze istnieje nadzieja i nigdy nie wolno tracić chęci do życia. Jeżeli sami chcecie się o tym przekonać, koniecznie sięgnijcie po tę książkę! 

   Nie wiem, czy powinnam w jakikolwiek sposób ocenić tę książkę. Nie potrafię przyznać jej żadnej noty. Wydaje mi się, że takie historie nie mają prawa być traktowane jak cała reszta...

See you

Kamila

UDOSTĘPNIJ TEN POST Facebook Twitter Google + Pinterest