Kreskówki mojego dzieciństwa

Witam!

   To już trzeci z kolei wpis z serii "Moje, wasze, nasze dzieciństwo". Tym razem opowiem wam co nieco o kreskówkach które uwielbiałam oglądać w dzieciństwie i do których bardzo często wracam. Z racji tego, iż bardzo lubię oglądać anime, seriale odgrywają dosyć istotną rolę w moim życiu, nawet jeżeli to dosyć głupio brzmi. Gdybym nigdy nie zainteresowała się anime, nie pokochałabym Japonii i nie wiedziałabym, co chcę w życiu robić. Zapraszam!

Teletubisie

   Zaczynamy z grubej rury! 

   Kiedy miałam 2,5 roku, moja mama pojechała do szpitala gdyż zbliżał jej się poród (mój brat w końcu postanowił wyjść na świat). Mój tata został ze mną w domu i jak to tatuś, nie wiedział za bardzo, co miał ze mną zrobić. Zadzwonił więc do swojej siostry po poradę, a ta powiedziała mu o nowym serialu dla dzieci, który emitowali na którymś tam kanale. Tym oto sposobem stałam się ogromną fanką Teletubisiów. Miałam z nimi wszystko: plastikowe figurki, plakat, kubeczek, podstawkę na śniadanie. Kazałam nawet moim rodzicom kupować mi jogurt z teletubisiami na opakowaniu!!! 

   Cóż, na samym początku postu stwierdziłam, że chętnie wracam co jakiś czas do tych kreskówek. Wydaję mi się jednak, że moje zdrowie psychiczne wysiadłoby po oglądnięciu choć jednego odcinka "Teletubisiów", więc wolę nie ryzykować! Mimo wszystko, jest to pierwszy serial dla dzieci, który tak głęboko zapadł mi w pamięć. 

Pokemon

    Moje pierwsze anime. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, co to za gatunek animacji jednak od już wtedy uwielbiałam postacie z ogromnymi, kolorowymi oczami, małymi noskami i dziwacznymi fryzurami. Po prostu przemawia do mnie ten styl. Tak jak niektórzy lubią rysunki/kreskówki w amerykańskim stylu, tak ja zdecydowanie preferuję te. 

   Jak przystało na wierną fankę pokemonów, miałam cały zbiór tazotów oraz swojego ulubieńca. Moim najulubieńszym pokemonem był Pikachu i tak jak w przypadku Teletubisiów, miałam pełno różnych rzeczy z jego wizerunkiem. Były to głównie: pierścionki, gumki do włosów i zeszyty. 

   Pamiętam, że kiedy tata kupił drukarkę (to była nasza pierwsza!), to razem z bratem ciągle drukowaliśmy obrazki Pokemonów. To były czasy...

Odlotowe Agentki

   Kiedy nocowałam z moją kuzynką w domu naszej babci, za każdym razem dyskutowałyśmy na temat, która z agentek jest najfajniejsza. Ja zawsze stałam murem za Sam a moja kuzynka za Alex. Wydaje mi się, że być może dzięki Sam pokochałam rudy kolor włosów i już od kilku lat planuję się na niego trwale przefarbować (mama kazała mi z tym zaczekać do osiemnastki XD). Czasami w przypływie nostalgii odpalam sobie jeden odcinek dla rozrywki.

   Myślę, że te ostatnie sezony w których dziewczyny zamieszkały już w akademiku i rozpoczęły studia, były znacznie ciekawsze od tych, kiedy uczęszczały jeszcze do liceum. 

Dzieciaki z klasy 402

   Absolutnie genialna historia! Jak sam tytuł mówi, akcja toczy się wokół uczniów z klasy 402. Każdy z nich ma jedyny w swoim rodzaju charakter, zaś niektórzy z nich także talent do pakowania się w tarapaty. Mimo, iż ta kreskówka skierowana jest raczej do dzieci, to także dorośli będą zrywać boki ze śmiechu śledząc poczynania niesfornych uczniów z klasy panny Graves. 

   Coś mnie tknęło w tym roku i oglądnęłam sobie na YT kilka odcinków te kreskówki. Nawet nie wiecie jak się uśmiałam! Jeżeli szukacie czegoś lekkiego i niezobowiązującego, serdecznie polecam!

Tom i Jerry

    Klasyk ponad klasyki! Jako dziecko zawsze kibicowałam Jerry'emu i szczerze mówiąc robię to nadal :D Za każdym razem kiedy myślę o tej kreskówce to słyszę jej charakterystyczne intro.

   Do dzisiaj mam gdzieś płytę z niektórymi odcinkami, które nagrał mnie i mojemu bratu nasz tata. Musicie wiedzieć, że uwielbiałam tę bajkę do tego stopnia, że dałam mojemu kotu na imię Tom. 

   Z tego co wiem, na Pulsie (albo Pulsie 2, A NIE WIEM!) nadal emitują "Toma i Jerry'ego" tyle, że te nowsze odcinki, Wszyscy, którzy uwielbiali tę kreskówkę w dzieciństwie niech zakrzykną wraz ze mną: "TO NIE TO SAMO CO KIEDYŚ!!!". 

Życie według Ludwiczka

   Nigdy nie zapomnę odcinka, kiedy wszyscy mówili o tym, że mama Ludwiczka zaszła w ciążę i jak urodzi się dziecko, Ludwiczek będzie musiał wyprowadzić się z domu. Pamiętam jaka byłam smutna kiedy oglądałam odcinek w którym zmarła babcia Ludwiczka... Jak się okazuje, cały ten serial oparty jest na wspomnieniach amerykańskiego komika -Louie Andersena. Muszę przyznać, że miał bardzo ciekawe dzieciństwo :D

   Ci, co oglądali tę kreskówkę wiedzą, że to właśnie w słowach rodziców Ludwiczka kryje się prawdziwa życiowa mądrość. 

Sąsiedzi

   Już jako dziecko uwielbiałam weekendy (durne stwierdzenie, przecież każdy je kocha i to niezależnie od wieku!). Wstawałam wtedy wcześnie rano i szłam do pokoju mojego dziadzia by oglądać bajki. Jedną z nich byli czescy "Sąsiedzi". Chyba moim ulubionym odcinkiem jest ten, w którym przyozdobili jakieś dziwne skały tak, że wyglądały jak ściana mieszkania... Ja nie wiem, czym inspirowali się autorzy tej kreskówki! 

Było sobie życie

  Jest to kolejna kreskówka, która leciała zawsze w soboty i niedziele rano. Nigdy nie byłą specjalną fanką biologii jednak mimo wszystko podobała mi się fabuła i akcja tejże bajki. Postać tego starego profesorka z ogromną brodą jest niezapomniana! 

Muminki

   Nie wiem jak wy, ale "Muminki" były dla mnie niesamowicie przerażającą historią! Na zawsze zapamiętam odcinek, w którym Muminek wszedł do jakiegoś dziwnego kapelusza i po wyjściu z niego wyglądał jak obrzydliwy potwór! Trzęsłam się ze strachu za każdym razem kiedy to oglądałam! Pamiętam jeszcze jakąś dziwną, starą czarownicę, która mieszkała w lesie. Ona też mnie przerażała. Albo powódź w Krainie Muminków! O Jezu! 

   Przez te niemiłe wspomnienia jakoś nie mogę przekonać się do tej kreskówki. O dziwo, nigdy nie dotarłam do odcinka z Buką. Chyba bym wtedy dostała zawału!

   Jak się okazuje, nie tylko mnie "Muminki" przerażały w dzieciństwie. Są ze mną jeszcze moje dwie koleżanki! 

Flinstonowie 

   Teraz kiedy patrzę na tę kreskówkę, to Fred przypomina mi trochę Karola Krawczyka- gruby, pracujący za marne pieniądze choleryk. Barney zaś idealnie pasuje mi na Tadeusza Norka- mniejszy i bardziej wyluzowany od swojego przyjaciela. Ależ oni się dobrali XD Nawet zgadza się to, że są sąsiadami! 

  UWAGA! UWAGA! WIADOMOŚĆ SPRZED CHWILI! Dosłownie przez sekundą znalazłam na Wikipedii tę oto informację "Serial jest oparty na sitcomie The Honeymooners, pierwowzorze polskich Miodowych lat". Ja to mam refleks... Niczym szachista, kurde...

Znacie mnie więc wiecie, że nie obędzie się bez obrazka w stylu anime <3

   Jakie kreskówki uwielbialiście w dzieciństwie? Piszcie w komentarzach! Zawsze wtedy przypomnę sobie o czymś ciekawym i mam ochotę napisać kolejnego posta! 

See you

Kamila

UDOSTĘPNIJ TEN POST Facebook Twitter Google + Pinterest